"Umut"

İnsan, çok sevdiği birinden ayrılınca  ona ait hissi ve umudu ölür. Ama o hissin ve umudun öldüğünü kabullenmeyenler içlerini yoğun bakım ünitesine dönüştürürler... Unutmayın yaşam heran yenilenir...Umutla yaşayacağına kendini ilâhi takdirin ellerine bırakmak daha iyidir. (Atilla Baran)

Geçenlerde okudum bu sözü, hoşuma gitti. İnsanın ruh haline göre değişir bu sözü algılama, kavramı süreci.

Eğer kişi acılıysa, içi yoğun bakım ünitesindeyse nasıl iyiye yorsun bu lafı, mümkün değil.Olamaz zaten insan acılıyken kızgındır, kırgındır..Olanı biteni yediremez kendine..Hele o çok sevdiğinden istemeye istemeye ayrılmışsa, bir de bir dediğini iki etmeyip yine de olmamışsa işte o zaman daha da çok isyan eder herşeye..

Umuda gelince "umut" hakkında çok söz söylenmiş bir kelime. Herkesin farklı bir bakışı var umuda.  Nietzsche der ki umut sadece eziyetin süresini artırır. Aristoteles'de umut insanı uyandıran bir rüyadır der..Yani herkes umudu farklı değerlendirir..Tecrübeler, yaş, olumlu, olumsuz başa gelmiş tüm olaylar buna neden olur.

Ve ben "UMUT" için bir zamanlar Nietzsche gibi düşünürdüm..Son dönemlerde ise umutla uyandım uykumdan ve doğru yolda buldum kendimi..

Şimdi ise kendimi ilahi takdirin ellerine bıraktım..Aşk, iş vs..herşey için geçerli..

Çünkü doğru olan bu sanırım Allah inancı olan insanlar için..

Ne umudun ne umutsuzluğun bir hükmü var..Bize düşen sadece vicdanımızın rahatlığı..Eğer yapmamız gerekeni yaptıksak ve içimiz, vicdanımız rahatsa işte o zaman yapacak başka birşey yok..Olmuyorsa olmuyordur..

Burada hüküm ilahi takdirin..Çünkü en iyisi ve en hayırlısı onun takdiridir.

          

Hoşgeldin 2011!

O kadar yoğunum di bir süredir bırakın yazı yazmayı, uyuyacak bile vakit bulamadım. E tabi hal böyle olunca da hiçbirşeyden haberdar edemedim siz sevgili okuyucularımı :)

Biz 2011'e güzel girdik sanırım. Herkes keyif aldı, 12 den önce biraz mızırdanmalar oldu ama 12'de sonra hemen hemen herkes hakkını verdi geceninözelliklede (emine, sinem, gülseren) hiç oturmadan dans ettiler maşallah..Ohhh 2010 da ne sıkıntı ne üzüntü varsa hepsi geçti gitti. Güzel geçti gecemiz.
Bu organizasyonu düzenleğen Nihan'ıma sizlerin huzurunda tekrar teşekkür ederim :) hepinizi seviyorum dostlarım!

2011'e gelince ilk ayını bitirmek üzereyiz. Nasıl geçti bu ay anlamadım pek. İyi mi desem kötü mü desem onu da bilemiyorum. Çok iyiydi desem yalan olur, kötüydü desem de.
Değişen birşeylerle birlikte, değişmeyen şeylerde var sanırım hayatımda ya da kaderim de..
Henüz çözemedim, umudum diğer aylar..