Hayat..

Söylemesi ne kadar kolay değil mi? İki heceli beş harfli kısa bir kelime..'Hayat'
Ya yaşaması..yaşaması da öyle mi peki..? Bence hayır..yaşaması zor hayatı ve birçok insan içinde öyle..hatta herkes için öyle gibi birşey..Doğduğumuzda da ilk ağlamaz mıyız? Gözümüzü ilk açtığımızda hayata merhaba dediğimizde ağlıyoruz..korkuyoruzz ve hep korkuyla devam ediyoruz birşeylere..yada bizleri korkutuyorlar bir şekilde ve yaşımız büyüdükçe, sorumluluklarımız arttıkça daha çok korkuyoruz..Okul hayatı başlıyor sınavlara hazırlanıyoruz..illa iyi bir okulda eğitim görmeliyiz yaa başlıyoruz dershanelere vs..ve ya kazanamazsam diye korkuyoruz çünkü bize kazanamazsan iyi bir okulda ortaokul ve lise dönemini geçiremezsen iyi bir üniversiteye kazanamazsın korkusu veriyorlar veliler, öğretmenler..tabiki onlarda bunu bizim iyiliğimiz için yapıyorlar..Çünkü onlarda korkuyorlar birşeylerden..Sonra üniversite dönemi iyi bir üniversiteyi kazanamama korkusu çünkü bu seferde iyi bir üniversitede kazanamazsan iyi bir iş bulamazsın korkusu veriliyor bizlere(istemeden de olsa) hatta bırakın iyi bir işi iş bulmak bile hayal iyi bir üniversiteyi okuyamazsan bu ülkede!! Sonra evlilik dönemine giriyoruz..o da ayrı korku boşanmalar, aldatmalar bu kadar çokken..Bilemiyorum ama şöyle bir bakınca 25 yılımın neredeyse yüzde yetmişi korkuyla geçmiş..Çok yazıkk!!  Birçok insan belkide yaşadı bunların birçoğunu benim gibi..ya da bir şeylerin olmasından ya da olmamasından korktu..Korkuyla başlasakta ağlayarak merhaba desekte bu dünyaya..artık korkmayalım bir şeylerden korkutmasınlar..Ben korkmadan yaşamayı öğrenmeye başlıyorum sanırımm!!